جامعه سنتی، جامعه ای است که بر اساس قوانین و آداب و رسوم وضع شده در گذشته بنا شده است و بنابراین، احترام زیادی به سنت و شیوه های رفتاری که آن حکم می کند، دارد. از ویژگی های این نوع جامعه انسانی، اهمیت خانواده و نقش های سنتی است. از طرفی جامعه سنتی معتقد به رعایت دقیق دستورالعمل های کتاب مقدس است و تا حد زیادی اعتقادی به کاربرد فناوری و علم ندارد و بیشتر تمایل دارد که به روش های سنتی علم و پزشکی اعتماد کند. همچنین جامعه سنتی به ارزش های فرهنگی و فلسفی سرزمین اهمیت بیشتری می بخشد. به موازات موج وسیع صنعتی شدن و رشد مظاهر زندگی مدرن، جوامع سنتی دستخوش تغییرات و تحولات عمده در عرصه عناصر پایه ای فرهنگ می گردند. عموما جامعه مدرن به جوامع اروپاییای اطلاق میشود که در بین سالهای ۱۶۵۰ تا ۱۹۵۰ میزیستند. مشخصه ظهور جوامع مدرن زایش جهان فکری و شناختی نوینی بود که به تدریج از خلال جنبش دین پیرایی، رنسانس، انقلاب علمی سده هفدهم و روشنگری سده هجدهم سر برآورد. اولین و مهمترین شاخص مدرنیته، اومانیزم است. ویژگی دوم اعتقاد به اصل پیشرفت یا اندیشه ترقّی و سومین ویژگی، ظهور علوم و فن آوری جدید است. جامعه مدرن به ارزش های فرهنگی و فلسفی سرزمین وجود خود اهمیت زیادی نمی دهد. درعوض ، به خود اجازه می دهد تا تحت تأثیر فرهنگ های سرزمین های دیگر قرار بگیرند.
نقاشی از جوامع سنتی(ایران)
نقاشی از جوامع مدرن